Jaap Blonk (1953) is een Nederlandse componist, performer en dichter. Hij is een belangrijk vertegenwoordiger van de klankpoëzie en -performance, in Nederland en ver daarbuiten, en is een verbindende schakel tussen dadaïsme, modernisme en vandaag.
In zijn performances maakt Blonk niet alleen gebruik van zijn eigen stem, maar ook in toenemende mate van electronica. Hierdoor, en door zijn ontwrichtende benaderingen van tekst, poëzie en muziek, is hij een van die kunstenaars bij wie de grenzen tussen deze verschillende genres doelbewust vervagen.
Jaap Blonk maakte wereldwijd furore. Zijn interpretaties van gedichten van Antonin Artaud, Dylon Thomas, Lucebert, Leo Vroman zijn meesterlijk, zijn performance van Kurt Schwitters’ Ursonate is legendarisch.